Nire blog honen izpiritua biltzen du mutil honek bere
gorputzeko azken atomoraino. Atomo hitza aukeratzen dut berarentzat eguneroko
hizkuntza direlako formula kimikoak eta hizkuntza zientifikoa. Oier Lakuntza
Irigoien kimikan doktore egin berri da eta zergatik idazten dudan berari buruz
galdezka egongo zarete jada.
“Ba al du formula kimikorik maitasunak?”. “Zein printzipio
aktibo ditu giza-indarrak edo amatasun zein aitatasunak?”. “Zein da bizipozaren
osagai kimiko funtsezkoena?”. “Zer da ikuspegi kimikotik lagunarteko afari goxo
bat?” “Kimika kuantikoak molekulen jokaera era matematikoan deskribatzen badu,
zein formula erabiliko zenuke zuk bakea deskribatzeko?” Horiek dira, adibidez,
Oier Lakuntza doktoreari egingo nizkiokeen galderak. Zeren asko daki kimikaz
mutil honek baina gehiago uste dut nik gizakiaren ametsez eta hauek errealitate
egiteko ireki behar diren ate guztiez eta ebatzi behar diren giza-problemez. Ez
daki Oierrek zer den etsipena eta bere adimeraren argitasunaz baliatu da ez
bakarrik kimikan doktore bilakatzeko
eta bertsolaria izateko baizik eta era berean giza-mugak desafiatzeko.
Bere berri iristen zaidanean adimen zein arima eta
pertsonalitate dirdiratsuak etortzen zaizkit gogora. Oraintsu irakurri berri
dudan “El oficio de ser hombre” dioen liburuaren egilea den Alexandre Jollien bezalako gizon batekin (garuneko
paralisi bat bizkarrean daramanak) edo “El mundo amarillo” idatzi duen Albert
Espinosarekin (gaztetasuna minbiziarekin borrokan ibili zena), hamaika
giza-sekretu izango lituzke elkartrukatzeko Oierrek. Bera eurak bezela normala
izatearen etiketa arraroaren aditu bilakatu baita. Normala izatea zer den
bereziek bakarrik baitakite, patu berezi bat tokatu zaienek. Horrek
munduarekiko beste begirada bat ematen baitio pertsonari. Oierrek Wolfram
sindromea izeneko gaixotasun genetiko
bat dauka eta hamaika oztopo jarri dizkio “normala” deitzen diogun mundu
horretan moldatzeko. Baina normaltasunaren mugak hankaz gora jarriz eta indar
handia erakutsiz Oier Lakuntza tinkotasunaren adibide bilakatu
zaigu.Txiki-txikitan diabetesa izan
zuen oraingo gaixotasunaren lehen síntoma. Institutuan teleskopio batez arbela
ikustetik, entzumen eta ikusmen urritasuna izatera pasa zen. Ondoren iritsi zen
itsutasuna eta Wolfram izeneko gaixotasun genetikoa zuela jakitera. Oso kasu
gutxi ematen dira baina are gutxiago nola aurre egin dion kontutan hartzen
bada. Klaseetako apunteak entzun egiten zituen eta tesia egiteko bakarrik
bizitzearen esperientzia ere bizi izan du bere gaixotasuna gainditzen
aintzindaria bilakatuz.
Izan ere munduak paradoxa handiak ezkutatzen ditu bere
baitan. Nola da posible orduan Beethovenek gorra izanda musika konposatu izana?
Oierrek itsua izanik atomoak imajinatu egiten dituela dio ikusi ezinik. Bere
tesi-defentsa, egia esan, bizitzaren aldeko garrasi ikaragarria izan zen eta
emaitza “cum laude” nota egotzi ziotela da. Harro egotekoa da –zalantzarik
gabe- munduan berak duen gaixotasunarekin horrelako ikasketak dituen pertsona
bakarra izatea. Berak bizi duen iluntasunean argitasun ikaragarria duela
erakusten du. Horrek Borgesek itsu geratu zenean behin idatzitakoa dakarkit
burura: “Nadie rebaje a lágrima o reproche / esta declaración de la maestría /
de Dios, que con magnífica ironía / me dio a la vez los libros y la noche / De
esta ciudad de libros hizo dueños / a unos ojos sin luz, que sólo pueden leer
en las bibliotecas de los sueños / los insensatos párrafos que ceden / las
albas a su afán. En vano el día / les prodiga sus libros infinitos, / arduos
como los arduos manuscritos / que perecieron en Alejandría... Hitz ederrekin
jolasten dute poetek edo bertsolariek, dirudienez, gure patuek jostailuak
direla ematen duen bezala. Oierrek badaki hizkuntzarekin jolasten eta baita
zailtasunekin ere. Jolas eta borroka hori ederki islatu zuen Maialen Lujanbiok
tesi-defentsan habanera doinuan, Zorionak Oier:
Bertsoak eta kimikak
Zugan egiten dute bat bik
Zientziaren poesia
Euskararen kuantikatik
Ezina ekinez egina
Ikas liteke zugatik
Ejenplu izan nahi ez duzun
Ejenplu zera hargatik
Hainbeste hitz ulertezin
Eta inizialetatik
Errimategi berri bat
Sortuko duzun ez dakit
Zorionak zuri, Oier
Zorionak denagatik
Orain arteko bidea eta
Egingo duzunagatik
No hay comentarios:
Publicar un comentario