Satelite batek bihar soinean
zer jantzi behar dudan esaten dit. Meteosat
izenarekin aurkezten dizkit bere irudiak eta iradokizunak telebistan. Ondoren meteorologoek
datorren eguraldiaren iragarpenak egiteko. Armairutik zer arropa atera behar
dudan jakiteko. Bai, izarren ondoan egotea gustatzen zaion eguraldiaren Polaroid makina batek lehorrerako zapatilak
edo euritako botak jantzi behar ditudan esaten dit. Eta nahikoa da entzun nahi
nuen bere uhinen, mezuen, argazkien bitartez egun hauetan. Nahikoa da. Hobeto jertse lodi
hori dagoen tokian uztea. Barruko kamiseta hurrengo negurako gordetzea. Euritako
bota horien zamaz libratzeko garaia da, neska. Udaberri anderea dator entzun
nahi nuen prime time garaian.
Udaberri anderea dator soineko berdea jantzita.
Espaziotik nire
egongelara iristen zaizkidan irudiak ez dira ordea antizikloienak, soinekoenak,
eguzkitako betaurrekoenak. Eta lurrera eroritako gosariaren esnea diruditen borrasken
silueta txuriek aspertuta naukate. Bihar euria egingo du. Bihar ere ezin duzu
aterkia ahaztu, esaten dit aspaldian gauero satelite batek. Baina eguraldiak bereziki arduratzen nau oporrak
hurbiltzen ari zaizkidanean. Orduan eguraldiaren telebista saioetako aurkezleak
nire egongelaren jabe egiten dira lotsagabe. Nire egongelako telebistan futbol
jokalarien adinako protagonismo minutuak izaten dituzte. Eguraldiaren kronikak
datozen egunen aurrerapena egiten didalako. Oporren aperitibo goxo-goxo bat
bezala. Presio altuen edo baxuen itxarote horretan. Ez atzetik. Oporrak
aurretik ditudan benetako zorion horren tenperaturan.
Eguraldiaren saio hauek
asko sofistikatu dira. Badute igogailuko elkarrizketen arintasuna, zientziaren
logika argia eta baita poesiaren ispilu jostalaria. Baina batez ere, eguraldi gizon
eta emakumeek bizitza eta edertasuna
omentzen dute. Eguraldiaren iragarpena txarra izan arren aurkezle hauek tonu
baikor bat ematen saiatzen dira beren saioari. Edo fenomeno metereologikoen
azalpen zientifikoak ematen dituzte labur zein era ulerkor batean. Geografiaz ere
ikasten dugu eta mendikate edo ibaien izenak barneratzen laguntzen digute. Gainera,
Ventusky bezelako aplikazioekin
gertatzen den moduan gero eta zehaztasun maila altuagoan egiten dituzte
iragarpenak. Batzuetan orduz ordu, tantaz tanta, izpiz izpi. Ia-ia parodiaraino
albiste pertsonalizatuak eskeini arte. Orain merkurioak gora egingo du, gero
behera. Orain hego haizeak logurea emango dizu eta egunaren azken orduetan ipar
haizeak euria ekarriko du zure auzora giroa garbituz. Eta ez ahaztu sentsazio
termikoa. Ez ahaztu eguraldi garaikidearen kontzeptu hori. Baina ondo pentsatuz
gero eguraldia aurreratzen didan gizon edo emakume hori spoiler madarikatu bat da. Alarmista bat. Hurrengo egunaren
misterio guztia deuseztuko dit. Goizean leihoa ireki eta eguraldia usaintzeko
nire gaitasuna lapurtuko dit. Barkatuko diot dena den eskuzabal. Zeruak
eskeintzen dizkigun egunsenti eta ilunabarren irudiak oparituko dizkidalako. Eguzkia
sartzen ikustera gonbidatuko nau telbistan ikusten dudan hondartza batean. Cumulonimbus baten formak maitatzera
iritsi arte. Zeruak emateko duen guztia nire egongelan hustu arte. Lotarako
musu zaparrada bat bezala. Besterik ez jaun-andreok, agur esan arte.
Baina eguraldi gizon eta
emakume hauengandik benetan jakitea gustatuko litzaidakeena ez da abisu horia,
naranja, gorria izango dugun. Nire paseoan olatu batek harrapa nazakeen. Zubia
zeharkatzen dudanean haizeak aterkiari buelta emango dion. Ez, hori ez. Isobara
mapek nire bihotza marraztea nahi dut. Horrela nire bihotzeko kale bustietan
zer giro egingo duen jakingo dudalako. Bai, Irma edo Katrina urakanen beldur den itsas portua bezela hau galdetuko dut
gaur gauean zuhur. Zer eguraldi egingo du bihar nire bihotzean? Zer eguraldi
egingo du hemen barruan? Galdera hau zuzenduko diet eguraldi gizon eta
emakumeei. Kapitain baten ardura nire bularraldean hartuta. Nire itsasoko
kapitainaren ardura. Zeren ez bainau hainbeste kezkatzen Donostia urdin edo
gris margotzen duen eguraldi horrek. Ez, nik euripean dantza egiteko
eguraldiaren iragarpena maite dut. Euria egiten duenean zerutik erortzen diren
tantak edan nahi ditut. Nire hiriko euri tanta horiek diamanteak bezala desiatu.
Ez baitago eguraldi txarrik bihotza eguzkitsu duenarentzat. Bere umorea
eguraldiak baldintzatu gabe mantentzen dakienarentzat. Kanpoan ari duena kanpoan
uzten dakiena jakintsua da. Eta bizitza,
benetako bizitza ezagutuko du ekaitz bat zeharkatzen dagoen bihotzak. Ekaitzean edertasuna ikusten
dakienak. Ekaitz perfektuak miresten dituenak. Bihotzean laino beltzak ageri
diren egun bat, hilabete bat, urte bat iristen bada hauek joango diren dudarik
ez duenak. Irrifarre egingo dionak oporretan, ostiraletan, astelehenetan zeruari.
Zeruari, eguraldiaren Polaroid
makinak gure inguruan bueltak ematen dituen bitartean.
Argazkia: Erich Hartmann,
1967, NYC.
No hay comentarios:
Publicar un comentario